Հայաստանում մեկ օրով է պետք ապրել. վաղը կամ մեկ ժամ հետո չես իմանա գլխիդ ի՞նչ կգա։

Ժողվարչապետ փաշինյան նիկոլը հաբռգել է վերջնականապես. արդեն խոսում է ռուսական ռազմաբազայի դուրսբերման մասին: Քանի որ նա տգետ է, ի վիճակի չէ հասկանալ, թե ինչ աղետ է բերում իր դատարկ գլխին: Իսկ աղետը հետևյալն է:

Ակնհայտ է, որ Հայաստանը անշեղորեն գնում է դեպի Արևմուտք և մտնում է տարածաշրջանի թուրքական քաղաքական արբանյակային տիրույթ։

- Մենք ոչ մի թուփ չունենք հանձնելու, ոչ մի բլուր չունենք թշնամուն տալու: Կռվելու ենք ամեն միլիմետրի համար,-ասում էր Փաշինյանն ու մեռնելու ուղարկում հազարավոր տղաների:

Լա՛վ, ասենք արցախցիները մի կերպ տեղավորվեցին, բա սյունիքցիները, ջերմուկցիներն ու վարդենիսցիք որտե՞ղ են տեղավորվելու...

Նոր էլիտա ձևավորելու համար պետք է անտեսել եղածը և օգնել իրար ներքևում՝ «Չունենք, չկան դրանք» բանաձևով։ Միևնույն է, իրենց արդյունքը զրոյական է։

Համո Սահյանն այսպիսի տողեր ունի` -Իմ մահով ոչինչ չի փոխվի կյանքում, ՈՒ չի պակասի աշխարհում ոչինչ, Մի լույս կմարի հինգերորդ հարկում Կմթնեն մի պահ աչքերը քո ջինջ:

Ես, անկեղծ ասած, հարգանքով եմ վերաբերվում ՈՄԱ֊ի և մյուս երիտասարդական կառույցների կամավորական նախաձեռնություններին, բայց չեմ տեսնում նոր սերնդի այդ ջանքերում ամենակարևորը՝ ուղղակի ու անկեղծ բողոք ընդդեմ այն ամենի, ինչ կատարվում է մեր երկրում։ Պատմությունը շռնդալից տեղապտույտ է անում ժամանակակից Հայաստանում, որովհետև ամենաակտիվ, եռանդուն ու աշխույժ սերունդը վախենում կամ հրաժարվում է ձայն հանել ընդդեմ պիղծ ռեժիմի։

Հայ-ադրբեջանական խաղաղության երեք հարթակ ՝ վաշիգտոնյան, բրյուսելյան և մոսկովյան:

Հայը իր գենետիկայով, այսինքն ԴՆԹ-ով Արիական ազգ է, որը բացարձակապես ոչ մի կապ չունի սեմիտական ծագում ունեցող հրեաների հետ: